یکی از موضوعاتی که امروزه در کشور ما بسیار کم مورد توجه قرار گرفته و هنوز هم به صورت سنتی و با روشهای عهد عتیق در مورش تصمیم گیری و رفتار میشود موضوع ژئومارکتینگ، یا بازاریابی بر اساس موقعیت و مکان جغرافیایی است.
در اقصی نقاط جهان موضوع ژئومارکتینگ به عنوان نقطه آغاز کسب و کار های مکان محور مورد توجه است و پس از آن به عنوان یک ابزار کلیدی به منظور ایجاد هوش بازاریابی در کنار دست کسب و کارها قرار می گیرد و پس از آن به منظور بهینه سازی و افزایش بهره وری لجستیکی به صورت اجتناب ناپذیری گام به گام با رشد سازمانها بزرگ می شود و به تدریج محور تمام تصمیم گیری های کسب و کار ها می گردد.
البته در صنایع خصوصی و به خصوص در شرکتهای توزیع و پخش، صنعت بانکداری و نسل جدید مخابرات همراه اقدامات ارزشمندی در این خصوص اتفاق افتاده اما لازم است که همچنان گامهای بلند تر و جدی تری در این زمینه برداشته شود. البته نباید این نکته را نیز فراموش کرد که ژئو مارکتینگ یه موضوع میان رشته ای است که بر پایه GIS بنا نهاده شده و با بهره گیری از اطلاعات بازار یابی و نوع خدمات قابل ارایه بسته به نوع صنعت نقاط تمرکز مشخص می گردد و به همین دلیل است که یک تعامل بسیار جدی میان صنعت و دانشگاه باید شکل داده شود تا برای پاسخگویی به این نیاز رشته های مختلف به وجود آمده نیروی متخصص برای رشد این مقوله تربیت شود.
در صنعتی که در حال حاضر در آن مشغولم، ایجاد زیر ساخت فیبرنوری درب منازل، این مهم از اهمیت ویژه ای برخوردار می گردد، زیرا ایجاد دسترسی به ازای هر مشترک مستلزم صرف هزینه های گزاف و سپری شدن زمانی طولانی است. (به ازای هر پورت/مشترک بالغ بر 2000 دلار)
هنوز هم در شرکت مخابرات ثابت کشور برای توسعه شبکه نگاه کاملاً یه نگاه دولتی و غیر تجاری است و به همین دلیل بسیار مواجه شدیم با شهرک هایی که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه برای توسعه شبکه بوده اند و شبکه مخابراتی به آنها ورود نکرده است و بالعکس ده کوره هایی که هیچ گونه توجیه اقتصادی برای ایجاد شبکه در آنها وجود نداشته با این حال کیلومتر ها مس برای آنها زیر خاک دفن شده است که پر واضح است با گذشت سالیان دراز کابلهای فرسوده مسی قابلیت ارایه ساده ترین خدمات را به همان ده کوره ها ندارد.
و اما در اپراتوری که در حال حاضر مشغول به فعالیت در آن هستم، پایه گذار یک حرکت بسیار ارزشمند شدم و آن ایجاد واحد ژئومارکتینگ پیش از ایجاد شبکه بود و حاصل آن انتخاب مناطقی برای شبکه بسیار گران فیبرنوری بود، که در آنها علاوه بر لزوم فراهم آوردن دسترسی فیبرنوری، کشش بازار، نیازمندی مشتریان بالقوه و همچنین شناسایی نوع نیاز آنها مورد بررسی قرار گرفته و سپس اقدام به خواباندن میلیاردها تومان پول زیر خاک نمودیم. البته نبود ابزارهای تخصصی برای گزارش سازی، نبود تجربه کافی و البته نیروی انسانی خبره تربیت شده برای این هدف چالش های جدی برای شروع این کار بود که برخی از آنها همچنان به قوت خود باقی است اما با همه این احوال امروز اگر برای هر یک از شهرهای کلان کشور کسی بپرسد پولمان را کجا زیر خاک بگذاریم پاسخی واضح و شفاف برای آن خواهیم داشت و این تازه اول راه است.
در ادامه به موضوع ارایه خدمات مبتنی بر موقیعت مکانی کاربران خواهیم پرداخت (Location Base Service) و با این هدف بسته بندی های متنوع تعریف خواهد شد که خود نیازمند بحث مفصلی است در فرصتی مناسب تر به آن خواهم پرداخت.