بسوزد پدر فناوری


شاید این موضوع یک مقداری بیانش اینجا خوشایند نباشد، اما به هر حال این هم رسانه ماست.
دیروز برای درمان همسرم به یکی از بیمارستانهای علوم پزشکی (بیمارستان امیر اعلم) مراجعه کردم و البته به نوعی چاره ای جز این نداشتم که توضیح دلیلش بماند برای فرصتی بهتر.
من همیشه با خودم فکر می کردم که درد ما استفاده سلیقه ای و ناصحیح از فناوری است. اما امروز با وضعیتی در بیمارستان مواجه شدم که در آن صحبت کردن در مورد فناوری هم کاری احمقانه به نظر می رسد. شرایط اسف بار درمانی در این مرکز که اشارات زیر در خصوص آن کافی است. البته موضوع تنها در مورد این بیمارستان نیست و آفت تمامی مراکز درمانی است. در هر نوشته خاطره ای از یک بیمارستان جدید خواهم آورد، از خصوصی گرفته تا دولتی.
1. در شرایطی که انواع سیستمهای پیج در جای جای بیمارستان نصب شده است هنوز یک نفر جلوی در اتاق شکستگی بینی درست کنار درب سالن بستری بیماران بد حال ، پرونده هایی را که به صورت دستی توسط بیمارانی که دارای بیمه موردتایید بیمارستان هستند و اطلاعات کامل بیمه ای آنها در هر لحظه در اختیار این بیمارستان است ولی مجدداَ باید با دست تکمیل شود، نام بیماران را با صدای بلند فریاد می زند و در صورتی که در محدوده پوشش فریاد این فرد باشید به داخل خوانده خواهید شد و پیش دکتر خواهید رفت. در این اتاق روی میز خواننده اسامی، یک کامپیوتر all-in-one از آخرین محصولات شرکتMSI متصل به شبکه ای که تمام اطلاعات بیمه شدگان در آنست، قرار گرفته است!!!
2. محل انتظار بیماران در محوطه ای که مشخص است برای رفاه حال بیماران مسقف شده است، بیرون در اتاق شکستگی بینی درست در اطراف دریچه فاضلاب اصلی بیمارستان، با بوی تهوع آور و مسموم فاضلاب، محدوده پوششی صدای فریاد خواننده نامهاست که در همین حین کارگران مشغول خارج کردن چارچوب های تخریب شده در بودن و چندین مرتبه نزدیک بود جراحات جدی به صورت افراد وارد آورند. در بیرون این فضا یک نمایشگر روان نصب شده است که در مورد انواع خدمات بیمارستانی اطلاع رسانی می کند.
3. در هر مرحله از پیشرفت کار لازم است پرداخت در صندوق صورت پذیرد (به طور متوسط 4 مرحله پرداخت )در مرحله آخر برگه ای چرک نویس با دست نوشته ای شامل شماره پرونده ثبت شده شما در سیستم شبکه بیمارستانی و میزان هزینه پرداختی به شما داده می شود و شما باید به صندوق که در محل انتظار تعبیه شده است مراجعه کنید، که در صورت بسته بودن باید مسافتی را اضافه طی نمایید تا به اورژانس رفته و پرداخت را در صندوق مستقر در آنجا انجام دهید. ٭ صندوق فقط کارت بانکی را برای پرداخت می پذیرد زیرا پول خورد نمی تواند پس دهد و دستگاه پوز از طریق همان شبکه کامپیوتری با بانک ارتباط دارد نه تلفن و این درشرایطی است که دست فروشان نیز مجهز به پوز سیمکارت خور شده اند!!!!٭
4. در هنگام عملیات جا انداختن شکستگی بینی سه نفر سه نفر به اتاق خوانده می شوند، در سه تخت کنار هم خوابانده می شوند، تک تک، بی حسی موضوعی انجام می گیرد و برای گذراندن زمان بی حسی بیرون در باید منتظر بمانند. توجه! چه اول صبح به مرکز مراجعه کرده باشید چه سر ظهر زمان شروع عملیات درمانی ساعت دو بعدازظهر خواهد بود.(البته در پرسش های متعدد به صورت حضوری متوجه این مطلب خواهید شد در صورتی که متهم به زیاد سوال پرسیدن نشوید.). سیستم نوبت دهی به صورت تلفنی و آنلاین از اول صبح به بیماران نوبت دهی می کند و به همان شبکه ای متصل است که کامپیوتر آخرین مدل آن آقا متصل بود.
5. برای اجرای عملیات جا انداختن شکستگی، پس از موثر واقع شدن بی حسی، دوباره همان آقای بلند گو، اسامی را در کنار همان سالن بستری بیماران صدا می زند و بیماران دو تا دو تا بدون همراه داخل اتاق می روند و روی همان تخت های کذا مورد استفاده برای بیهوشی خوابیده، بی حسی مجددی صورت می پذیرد و تک تک، توسط استاد پزشکی، کی، پس از دیدن چهره وحشت زده بیمار و پرسیدن این سوال که “چیزی شده؟ کسی ترسوندت”، بینی هر شخص پیش چشم شخص دیگر جا انداخته می شود و به قول خودشان نفر دوم تا زمان رسیدن نوبتش، فعلاً استرس بکشد که در نهایت پس از پایان مراحل کار و بدون هیچگونه توصیه ای بیمار از اتاق خارج می شود و به دلیل عدم اطلاع رسانی و حجم بالای بیماران سوالاتی را باید یواشکی و بی توقع پاسخ، به داخل اتاق روانه کنید تا بلکه برای مراقبت های بعد از درمان اطلاعاتی کافی به دست بیاورید. در هنگامی که قصد دور انداختن برگه چرک نویس را داشتم (همان برگه ای که مبلغ قابل پرداخت و شماره پرونده بر روی آن نوشته شده بود.) متوجه شدم پشت آن برگه دستور العمل مراقبت های بعد از عمل نوشته شده و هیچ کس به ما متذکر نشده بود.٭در زمان ثبت نام شماره موبایل بیمار برای نوبتدهی دریافت می گردد. و در پرونده نیز شماره موبایل دوباره ثبت می گردد به همراه کد ملی و سامانه گویای تلفن و پیام رسان بیمارستان نیز در همان شبکه ای است که کامپیوتر آن آقای بلندگو در آن بود.٭
6. هر بیمار پس از پایان فرآیند جا انداختن بینی که بسته به نوع شکستگی می تواند بسیار دردناک و یا بدون درد باشد، از روبروی چشمان وحشت زده بیماران منتظر ورود به اتاق استاد، عبور می کند و بیماران منتظر چشمان اشکبار و لبهای نالان بیماران بعضاً بسیار درد کشیده که صدای جیغشان از داخل اتاق شنیده میشد، از نزدیک زیارت می کنند و بینی های جا افتاده که به واسطه فشار طبیعی فرآیند جا اندازی پرخون شده اند وحشتشان را فزونی می دهد. در آنجا دو در برای ورود و خروج وجود داشت ولی همه را از یک در وارد و خارج می کردند و در دوم انگار وجود نداشت.
7. پس از پایان عملیات باید به مدت بیست دقیقه بیرون اتاق جا انداختن بینی منتظر شده و بعد بیمارستان را ترک نمایند. محل انتظار همان محوطه مسقف شده برای رفاه حال بیماران است. رفتن یا نشستن؟ مساله اینست. ٭شماره پرونده تک تک بیماران در هنگام جا انداختن بیینی زیر دست جناب بلندگو است و شماره موبایل بیماران در آن ثبت شده و پیام رسان بیمارستان فعال است.٭
و قص علی هذا…


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *